Welke orgaan stuurt mijn werk?

Het hart. Het hart voor kinderen, het hart voor boeken en het hart voor de natuur. En ik kon mijn hart ophalen deze week: lief klein kleindochtertje met een kanjer van een broer. Trots op mijn kinderen ben ik, en bezorgd als er eentje even ziek is. Op school probeer ik m'n ziel in goede lessen te leggen. Het hart, die motor, houdt me lekker bezig.

Maar de spieren en gewrichten moeten ook stevig aanpoten om alle klussen te klaren. Vandaag kwam het huishouden nog even om de hoek kijken. Dus nu ga ik even lekker onderuit, met een klein handwerkje of liever nog een boek; lezen kan altijd nog wel even. Vandaag: Adriaan Roland Holst.

Beschuit met muisjes

Beschuit met muisjes, want vanmorgen is Elke geboren. Zo is zij dus net als haar ouders een zondagskind. Geen mens kan het goede humeur verstoren van een kind dat op zondag is geboren, zegt een oud Engels kinderrijmpje. Sietse is nu grote broer geworden. En ik oma; wat een heerlijk gevoel!

Ongeduld

Sorry. Normaal ben ik echt héél geduldig. Maar die nieuwe kleindochter... Ik kan niet wachten tot ze geboren is. Natuurlijk is het voor de ouders het zwaarst om maar af te wachten; en niet te vergeten voor de toekomstige grote broer! En wat doe ik dan maar, als ik geduld moet oefenen: klusjes.

Een was draaien en peertjes schillen. Gewoon het ene na het andere klusje doen. Dat helpt. Net zo goed, of bijna net zo goed als het maken van kleine cadeautjes.
Boekendingen zijn ook therapeutisch: vandaag de driemaandelijkse plicht de omzetbelasting aan te geven, en te betalen. En voor het uitwerken van loslopende plannetjes neem ik ook maar wat tijd.
Boeken verkopen, noem ik dat, al is er een lange adem voor nodig.

Verder heb ik ook twee gedichten geschreven: Terschelling en Woorden die Werken.
En voor de jongste spruit van Michiel en Hannah: Fiene

Hopelijk wordt mijn oma-geduld uiteindelijk beloond.

Poëzie van Z tot A: wat staat er onder de Z bij Hond in de Kast?

Vandaag begin ik achteraan in de boekenkast met de presentatie van een paar boeken uit de Kast. Helemaal aan het eind staat Natuurlijk evenwicht van Ad Zuiderent, een bundel gedichten. De gedichten hebben telkens een vast punt, een middelste regel die je de kern zou kunnen noemen.

Peter Zonderland schreef in 1978 de bundel Belichtingstijd . Zoals de titel al aangeeft zijn er in de gedichten veel verwijzingen naar fotografie te vinden. De gedichten hebben korte zinnen en zijn zonder hoofdletters gezet.

Uit 1959 in de serie De Boekvink is de bundel van Rutger van Zeijst: Varianten. Opvallend is daarin het gedicht met de titel Ik zag de schim van Willem Kan.

Van Rudolf van Zantwijk is de bundel met duizend jaar Azteekse gedichten en gedachten getiteld Zegevierend met de Zon. De verzen zijn vertaald uit het Nahuatl. Er staan gezangen voor goden in, tovergezangen, weesliederen enz. Met illustraties en veel informatie.

Gewaagd? De boeken naar buiten.

In Drenthe schijnt de zon. Vanaf vanmorgen vroeg. Dus ik heb het erop gewaagd de boeken buiten te zetten. Wie weet komen er al vroege wandelaars voorbij. Zo groen als op deze foto is het hier nu nog niet, want het Noorden heeft nog een kleine na-winter deze weken.

Met elke boom die uitloopt laat ik weer een deel van die winter achter me. De fruitbomen wachten nog even...

Tijd

Vandaag heb ik het gevoel dat ik weer eens wat tijd over heb; tijd voor het boekenwerk en de tuin, en om kleine oma-dingetjes te doen (waarover later meer). Zelfs tijd om een beetje huis te houden.
Jutter en ik zijn zowat de hele dag buiten geweest, ook al is het aan de frisse kant.

En dan nu naar binnen bij de kachel met een kopje espresso. Boeken invoeren, schrijven en lezen. Gelukkig doet de centrale verwarming het ook weer.

Waddenhond

Vorig weekend heeft Jutter zijn Wadden-doop gehad. Voor 't eerst maakte hij de reis per boot en fiets naar ons lievelingseiland Terschelling. Dankzij het mooie weer konden we van alle leuke dingen van het eiland genieten: gastvrijheid bij de Drie Grapen, zee & strand, koffie bij De Groene Weide, gezelligheid in West, vogels kijken aan het Wad en lekker veel fietsen.

Zitten in de fietsmand vindt Jutter nog wel lastig; hij staat liever. Hij heeft in het weekend veel nieuwe indrukken opgedaan en moest er maandag erg van bijslapen. 

Het boekenwerk is er deze week een beetje bij ingeschoten, zelfs voor lezen had ik weinig tijd. Vandaag maar eens aan de slag met de nieuwe aanwinsten en de markt-planning, want er moeten wel boeken worden verkocht.

Tussendoor nog een beetje nagenieten...